کتاب “ساختار گردشگری فرهنگی”

توضیحات

ساختار گردشگری فرهنگی

ویرایشگران: پروفسور مایک روبینسون، دکتر آلیسون فیپس
مترجمان: فاطمه دولت آبادی، علی عبدی جمایران، کیانوش میرزاده

کتاب ساختار گردشگری فرهنگی به بررسی نقش راسکین در توسعه جهانگردی در بریتانیا و اروپای شرقی در طول نیمه دوم قرن نوزدهم می‌پردازد.

راسکین در طراحی و هدایت امور نقش مهمی‌ داشت.

او نه‌تنها برای توریست‌های طبقه متوسط و اشراف انگلیس که بخش مهمی را در جهانگردی بین المللی در دوران شکل‌گیری راه‌آهن تشکیل می‌دادند، مهم بود، بلکه برای کارگران گروه کارگر که در حومه شهرهای بریتانیا اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم کار می‌کردند، هم حائز اهمیت بود.

او از مسیرهای متعارف برای گردشگری در اروپا استفاده کرد، اما آنچه او را متفاوت ساخت، راه‌های جدیدی برای دیدن و تصویرسازی مناظر، بافت‌های جدید، مفاهیم جدید و پندارهای جدیدی بود که تجربه‌ای را شکل می‌داد و درنهایت برای برخی مردم، ماهیت واقعی آن‌ها را می‌نمایاند.

کتاب ساختار گردشگری فرهنگی با این مبحث شروع میشود که تأثیر دیدگاه راسکین بر مطالعات جهانگردی، پتانسیل تغییر ظاهر و باطن گزارش و نظام موجود را دارد.

در بخش های دیگر کتاب ساختار گردشگری فرهنگی می خوانیم :

• مطالعات جهانگردی اساساً با بروز و ظهور عملکردهای معاصر در صنعت شکل گرفت که به نظر می‌رسد در اوایل قرن نوزدهم آغاز شد و به‌تناسب “افزایش زمان فراغت ” توسعه یافت و درآمد و پیشرفت‌هایی را در فنّاوری موجب شد
• رویکرد نظام‌های مختلف در این حیطه بیشتر تحت غلبه و نفوذ “ارزش جهانگردی” بود که با عبارات اقتصادی محدود تشریح شده‌اند.
• هر گزارش و سیستم ارزشی اعم از محرک‌های آموزشی یا مذهبی، معمولاً به‌عنوان شاخصه‌های خاص قلمداد می‌شوند.
• …