تیم های مجازی، گروه های موقت کوچکی از کارکنان دانش محور هستند که از لحاظ جغرافیایی، سازمانی و نواحی زمانی پراکنده بوده و وظایف خود را به صورت مشارکتی از طریق ابزارهای ارتباطی و اطلاعاتی انجام می دهند تا یک یا چند هدف سازمانی را تحقق بخشند.
بکارگیری تکنولوژی های ارتباطی و اطلاعاتی (ICT) می تواند به عنوان عاملی مهم در نوآوری و کارآفرینی در نظر گرفته شود و برای (SME) ها استفاده از ICT در جهت نوآوری ضروری می باشد.
تیم های مجازی
تیم های مجازی مزایای زیادی از جمله افزایش به اشتراک گذاری دانش و بهبود عملکرد سازمانی برای سازمانها دارد. همچنین انتظارات و مرزهای تعاملات کارکنان دانش محور را تغییر داده و فرصت جدیدی برای توسعه کسب و کار ایجاد نموده است و میتوان نتیجه گرفت که تیم های مجازی، پلتفرم جدیدی برای ایجاد و توسعه کسب و کار در SME ها می باشند.
مزایای (SME) ها انعطاف پذیری، زمان واکنش سریع و ظرفیت نوآوری می باشند که آنها را به نقش آفرینان مرکزی در اقتصاد جدید تبدیل کرده است.
با توجه به دستاوردهای دانشمندان در سال های گذشته می توان نتیجه گرفت (SME) ها نیاز به سرمایه گذاری کمتر در داراییهای جاری و ثابت دارند، اما باید بیشتر روی ایجاد مزیت رقابتی کار کنند.
(برای مثال نقش واحد تحقیق و توسعه، در تولید دانش و نقش کارکنان این بخش در افزایش خلاقیت در زمینه تکنولوژیهای موجود).
یک روند بسیار مهم برای توانایی ایجاد دانش جدید و انتقال آن به (SME) ها، توسعه محیط های مشارکتی برای افزایش ظرفیت نوآوری در واحدهای منفرد و همچنین ایجاد شبکه ای از قابلیتها در کل می باشد.
برای افزایش سطح رقابت مجازی شدن به عنوان راهکاری برای (SME) ها مطرح شد. زیرا تیم های مجازی زمان ورود به بازار را کاهش داده و در بردارنده نظم و مدیریت زمان مناسب می باشند.
